Vrije Opdracht
Opdracht
De vrije opdracht is de vierde opdracht van de vierde klas. Tijdens deze opdracht is vooral het motto: ''Doe wat je nog niet eerder hebt gedaan.'' Een ander motto is: ''Het hoeft niet mooi te zijn, het gaat om de achterliggende gedachte.'' Dit zijn de twee hoofdgedachten van deze opdracht. Het kan niet gek genoeg en je moet niet bang zijn om nieuwe materialen te gebruiken. Ook moeten één of meer kunsternaars je inspireren voor je eigen postmoderne creatie. In mijn geval was ik daar snel over uit: Subodh Gupta! Het gebruik van aluminium kan daarom niet ontbreken maar ook komt natuurlijk materiaal aan te pas.
Subodh Gupta
Subodh Gupta is geboren in 1964 in India. Hij is vooral bekend om het opnemen van dagelijkse voorwerpen in zijn kunstwerken. Hij creërt hiermee beelden over de economische groei van India, en de steeds meer materialistische mentaliteit. Dit zijn ook thema's waar Gupta zich mee bezig houdt. Hij maakt vooral sculpturen. De materialen die hij voor deze sculpturen gebruikt zijn vooral ''ijzerachtige'' materialen. Veel van zijn kunstwerken zijn geplaatst in de buitenlucht, in parken. Het beeld dat hierdoor wordt gecreëerd, lijkt op een wisselwerking tussen de omligende natuur en de gebruikte materialen. De kunst die hij maakt is postmodern, doordat de materialen waarmee hij werkt relatief nieuw zijn om mee te werken. Ook speelt hij met de porporties en betrekt hierin de materialistische mentaliteit. Dit werd voorheen niet op deze manier gedaan.
Achterliggende gedachte
Subodh Gupta heeft mij geïnspireerd voor deze opdracht. Aluminium materialen, zoals -folie, -blikje en -lipjes, konden daarom niet ontbreken. Gupta richt zich op de steeds meer materialistisch wordende mentaliteit. Deze mentaliteit zorgt tevens voor een afname van de natuur, doordat dit wordt gebruikt voor materiële doeleinden. Dit bracht mij op het idee om de strijd tussen deze twee uitersten weer te geven. Enerzijds de natuur, anderzijds de mens die steeds méér, béter en gróter wil.
Het gebruik van aluminium staat -logischerwijs- voor de mens, en de natuurlijke materialen voor de natuur. Er is geen onbeperkte ruimte voor deze twee, dus moeten zij elkaar ruimte geven. Zij hebben elkaar nodig, maar tegelijkertijd verdrukken zij elkaar. Deze spanning en samenwerking heb ik proberen te vertalen in de vrije opdracht, geïnspireerd op het postmodernisme.
Gemaakte keuzes
Allereerst, de materiaal keuze. Zoals bij de achterliggende gedachte te lezen, is er gebruik gemaakt van aluminium en natuurlijk materiaal, zoals takjes en zand. Het grote geheel is gemaakt van aluminium, namelijk het frame. De takken onderaan het kunstwerk zijn omsingeld door een aluminium spiraal, dat staat voor de vergroeiing van de natuur met de mens. De mens ''omarmt'' de natuur, en bouwt hierop verder. De natuur zorgt immers voor zuurstof, warmte en voedsel: de basisbehoeften dus.
Bovenaan het frame ziet men daarom gebroken takken die een verdrukte indruk maken. De mens heeft hier de natuur overbelast omdat de mens geen rem kent op zijn wil. Het bovenste deel is daarom ook scheef en onzuiver. Aan het bovenste deel zijn drie spiralen met lipjes naar beneden bevestigd. Deze zijn beweegbaar waardoor het een speelse uitstraling krijgt. DIt onderdeel staat voor de veranderingen in de samenleving.
Overige aspecten van het beeld zijn de deuken in het blik. Dit staat voor de problemen die de mens zelf heeft veroorzaakt en ook zelf zal moeten oplossen, zoals het zogenaamde gat in de ozonlaag. Op het blik zit ook een stuk aluminiumfolie geplakt. Het folie is weer beplakt met enkele lipjes. Dit verwijst naar globalisering en de verschillende culturen waarmee de mens te maken heeft. Het is een klein aspect, maar samen vormen zij ''de mens''. De mens wordt namelijk gezien als de grote bedrijging voor de natuur, en niet het individu. Daarom dat dit aspect van de samenleving ook in de opdracht is verwerkt.
Foto's met toelichting
1. Vooraanzicht 2. Achteraanzicht (1/2)
3. Extreme close-up: overzichtsfoto 4. Close-up: zijaanzicht
5. In vogelvlucht 6. Achteraanzicht (2/2)
~Esmée